آخرین تصمیم……………

دیروز بعدازظهر و امروز صبح رفتم به چن تا آموزشگاه سر زدم و شماره چن تا از دبیرای معروف(که البته کارشون هم خوب باشه) رو گرفتم.که ببینم گروهی دارن که تازه شروع شده باشه یا نه چون همه کلاسا کم کم ده تا دوازده جلسه ازشون گذشته، مگر اینکه بمونم واسه مهر که اونم وقتم تلف میشه، من باید از همین إلانا شروع کنم.

دیگه تصمیمم قطعی  میخام بمونم. میخام بمونم و سال دیگه همونی بشم که واسش زحمت کشیدم اشکالی نداره که خیلیا دوس دارن همش منو نا امید کنن و همش بگن:وقت نداری، وقتتو توی کلاسا هدر نده، ولی من امسال اونقدی تجربه کسب کردم که بتونم محکم به همشون بگم که من میتونم حتی اگه شما نخاین!!!

البته این مشکل رو با دوستام فقط دارم و الا خونوادم از اینکه یه سال دیگه م قراره پیش شون باشم خیلی م خوشحالن...........بعللللله اینم از امکانات ته تغاری ها دیگه(آخه از وقتی عقلم رسیده گفتم که دوس دارم یه جای دیگه دانشجو شم، دوس دارم بزرگ بشم{چون آدم تا سختی نکشه بزرگ نمیشه!!!}، دوس دارم رو پای خودم وایستم(منظورم اینه که حداقل کارای خودمو خودم انجام بدم)، دوس ندارم بیش از این آویزون خونوادم باشم)

دوستای گلم اگه میتونین کمکم کنین:)

من قبلنا خیلی  محکم بودم اصن حرف بقیه روم تاثیر نمیذاشت ولی این کنکور لعنتی باعث شد اعتماد بنفسم رو قشنگگگگگگ از دست بدم، و این واسه یه تصمیم گیری مهم خطرناکه چون با هر حرفی آدم وقتی میشکنه میشه چینی البته چینی بند زده که دیگه مثل اولش نیست!!!

ولی باید خودمو جمع و جور کنم،میدونم که این سری دیگه باید بتونم  و تایمی واسه از دست دادن ندارم.

راستی امسال من اشتباهی که کردم این بود: <فقط خوندمو خوندمو خوندم تست کار نکردم!!!!!!!!! و حالا به اشتباهم رسیدم!!!!>

میدونم سخته ولی ممکنه

واسه آدما هیچ غیر ممکنی وجود نداره چون خدا همه چی بهشون داده.

برام دعا کنین